در ابتدای طراحی آسانسور امروزی بیشتر قطعات و لوازم آسانسور ها مکانیکی و الکتریکی بود. آسانسور وسیله ای الکترومکانیکی است که بعد ها با پیشرفت علم الکترونیک و نیمه هادی و هم چنین ورود علم هوش مصنوعی به صنعت، ساخت این وسیله نیز تکامل یافت و به عنوان یک وسیله کاملا کاربردی با سطح دسترسی گسترده در شهر ها و مورد استفاده بسیار قرار گرفت. برای ساخت یک آسانسور از علوم مکانیک، معماری، الکترونیک، برق و صنایع کمک گرفته می شود. طراحی آسانسور به مختصصین این حوزه ها نیازمند است.
با گسترش جوامع و زندگی های شهری و افزایش جمعیت نیاز به ساختمان سازی های بلند مرتبه نیز به وفور افزایش یافت. با افزایش ساخت و ساز در کلانشهر ها نیاز به آسانسور نیز برای حمل و نقل افراد و وسایل مختلف برای ارتفاعات گسترش یافت.
شهر تبریز نیز به عنوان یک شهر بزرگ صنعتی در زمینه ساخت بناهای بلند مرتبه در کشور جایگاه خوبی دارد و نیاز به وسیله ای هم چون آسانسور در این شهر بیش از گذشته احساس می شود.
با پیشرفت علم، آسانسورها نیز در انواع مختلف طراحی و ساخته می شوند. خصوصیاتی از قبیل داشتن کابین، حرکات عمودی و ایستادن در سطوح مختلف در همه آسانسور ها مشابه است. تفاوت بین آسانسور ها از نظر نحوه اعمال نیروی محرکه به کابین است و به چهار دسته آسانسور های مغناطیسی، هیدرولیک، وینچی و کششی دسته بندی می شوند. پر کاربردترین آسانسور ها نیز آسانسور کارگاهی نام دارد که در سختمان سازی استفاده فراوانی دارد. بهره گیری از چنین آسانسور هایی در کار موجب بهبود کیفیت کار می شود و کارها با ایمنی بهتری انجام می شوند.
بالابر کارگاهی سرعت دهنده و مکمل ساخت و ساز های بلند مرتبه و برج سازی هستند.
این نوع آسانسور می تواند توسط خودش مونتاژ و با سازه ساختمان اوج بگیرد. با این آسانسور ها می توان تا ارتفاع ۵۰۰ متر و بالاتر کار کرد. ساخت آسانسور کارگاهی در تبریز و سایر شهر ها در ظرفیت های ۱، ۱/۵ و ۲ تن صورت می گیرد. در برج سازی و ساختمان های بلند برای انتقال افراد و مصالح پس از پایان سازه ساختمان از آسانسور های باربرو نفر بر استفاده می کنند. آسانسور های کارگاهی وظیفه انتقال پرسنل کارگاه، لوازم و مصالح به طبقات بالا را بر عهده دارند و موجب تسریع عملیات می شوند.
از ویژگی های اصلی یک آسانسور مناسب، ایمن بودن آن است. ایمنی یک آسانسور با توجه به قطعاتی که در ساخت آن به کار رفته است سنجیده می شود. ایمنی در بالابر کارگاهی دسته دوم و نو حائز اهمیت بسیاری است. اهمیت ندادن به این امر خسارات جبران ناپذیر مالی و جانی را در پی خواهد داشت.
نرده امگا: فقط مکان خروج و ورود از قبل تعیین شده در هر طبقه که شامل نرده ای امگا شکل است و با پایین وبالا آمدن آن، مسیر بسته یا باز می شود. این نرده از ورود بی موقع افراد و یا وسایل به مسیر عبور آسانسور کارگاهی خوداری می کند.
حفاظ پیرامون: قطعه ای که محل استقرار بالابر کارگاهی را تعیین می کند و توقف و رفت وآمد افراد در آن محل جلوگیری می نماید. حفاظ پیرامون در محدوده آسانسور کارگاهی به هنگام پایین آمدن آن از برخورد با افراد و اشیا جلوگیری می کند و ایمینی محیط را تامین می کند.
سری لیمیت سوئیچ های ایمنی: علاوه براینکه لیمیت سوئیچ ها باید در ابتدا و انتهای مسیر وجود دارند باید بر روی درب ورود کابین نیز نصب گردند. وجود این قطعه از حوادثی که منجر به سقوط می شوند جلوگیری می کند.
پاراشوت: قطعه ای بسیار مهم و حیاتی که برای جلوگیری از سقوط در آسانسور طراحی می شود و باید با حضور مسئول کارگاه تست شود و هم چنین نحوه عملکردش توسط فروشنده تحویل داده شود.
قطعه محدودکننده انتهای مسیر (کلگی): قطعه محدود کننده انتهای مسیر از قطعاتی مهم می باشد که به صورت مکانیکی باعث اتمام مسیر حرکتی و عدم خروج دستگاه از بالای مسیر به دلیل کار نکردن لیمیت سوئیچ انتهای مسیر است. در واقع اگر لیمیت سوئیچ انتهایی آسانسور کار نکرد کلگی مانع آویزان شدن کابین می شود و از حادثه ای ناگوار جلوگیری می کند.
شما عزیزان در امر اجرای تمامی پروژه های صنعتی و ساختمانی می توانید با تیم فنی ایستا صدر در هر لحظه تماس حاصل فرمایید
نویسنده: مهری رقمی